|
accizá (a acciza) vb., ind. prez. 3 accizeáză (Sursa: DOOM 2 )
accizá (a ~) vb., ind. prez. 3 accizeáză (Sursa: DOOM 2 )
| acciza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | | (a) acciza | accizare | accizat | accizând | singular | plural | | accizează | accizați | | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | | singular | I (eu) | accizez | (să) accizez | accizam | accizai | accizasem | | a II-a (tu) | accizezi | (să) accizezi | accizai | accizași | accizaseși | | a III-a (el, ea) | accizează | (să) accizeze | acciza | acciză | accizase | | plural | I (noi) | accizăm | (să) accizăm | accizam | accizarăm | accizaserăm, accizasem* | | a II-a (voi) | accizați | (să) accizați | accizați | accizarăți | accizaserăți, accizaseți* | | a III-a (ei, ele) | accizează | (să) accizeze | accizau | accizară | accizaseră | * Formă nerecomandată | acciză substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | acciză | acciza | | plural | accize | accizele | | genitiv-dativ | singular | accize | accizei | | plural | accize | accizelor | | vocativ | singular | acciză, accizo | | plural | accizelor |
|