ANCHILOZÁT, -Ă, anchilozați, -te, adj. (Adesea fig.) Care suferă de anchiloză. – V. anchiloza. (Sursa: DEX '98 )
ANCHILOZÁT, -Ă, anchilozați, -te, adj. (Adesea fig.) Care suferă de anchiloză. – V. anchiloza. (Sursa: DLRM )
ANCHILOZÁT adj. (MED.) 1. înțepenit, prins. (Cu articulațiile ~.) 2. v. inert. (Sursa: Sinonime )
anchilozát adj. m., pl. anchilozáți; f. sg. anchilozátă, pl. anchilozáte (Sursa: Ortografic )
anchiloza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | (a) anchiloza | anchilozare | anchilozat | anchilozând | singular | plural | anchilozează | anchilozați | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | singular | I (eu) | anchilozez | (să) anchilozez | anchilozam | anchilozai | anchilozasem | a II-a (tu) | anchilozezi | (să) anchilozezi | anchilozai | anchilozași | anchilozaseși | a III-a (el, ea) | anchilozează | (să) anchilozeze | anchiloza | anchiloză | anchilozase | plural | I (noi) | anchilozăm | (să) anchilozăm | anchilozam | anchilozarăm | anchilozaserăm, anchilozasem* | a II-a (voi) | anchilozați | (să) anchilozați | anchilozați | anchilozarăți | anchilozaserăți, anchilozaseți* | a III-a (ei, ele) | anchilozează | (să) anchilozeze | anchilozau | anchilozară | anchilozaseră | * Formă nerecomandată anchilozat adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | anchilozat | anchilozatul | anchilozată | anchilozata | plural | anchilozați | anchilozații | anchilozate | anchilozatele | genitiv-dativ | singular | anchilozat | anchilozatului | anchilozate | anchilozatei | plural | anchilozați | anchilozaților | anchilozate | anchilozatelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — |
|