ascétă s. f., pl. ascéte (Sursa: Ortografic )
ascet substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | ascet | ascetul | ascetă | asceta | plural | asceți | asceții | ascete | ascetele | genitiv-dativ | singular | ascet | ascetului | ascete | ascetei | plural | asceți | asceților | ascete | ascetelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — | ascetă substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | ascetă | asceta | plural | ascete | ascetele | genitiv-dativ | singular | ascete | ascetei | plural | ascete | ascetelor | vocativ | singular | ascetă, asceto | plural | ascetelor |
|