BISTRIȚEÁN, -Ă, bistrițeni, -e, s. m., adj. 1. S. m. Persoană născută și crescută în municipiul Bistrița sau în județul Bistrița-Năsăud. 2. Adj., s. m. (Locuitor) din municipiul Bistrița sau din județul Bistrița-Năsăud. – Bistrița (n. pr.) + suf. -ean. (Sursa: DEX '98 )

bistrițeán adj. m., s. m., pl. bistrițéni; f. sg. bistrițeánă, pl. bistrițéne (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
bistrițean   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular bistrițean bistrițeanul bistrițea bistrițeana
plural bistrițeni bistrițenii bistrițene bistrițenele
genitiv-dativ singular bistrițean bistrițeanului bistrițene bistrițenei
plural bistrițeni bistrițenilor bistrițene bistrițenelor
vocativ singular bistrițene, bistrițeanule bistrițeano
plural bistrițenilor bistrițenelor