|
BRILIANTÍNĂ s. f. v. briantină. (Sursa: DEX '98 )
BRILIANTÍNĂ s.f. v. briantină. (Sursa: DN )
BRILIANTÍNĂ s. f. v. briantină. (Sursa: DLRM )
| briliantin adjectiv | masculin | feminin | | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | briliantin | briliantinul | briliantină | briliantina | | plural | briliantini | briliantinii | briliantine | briliantinele | | genitiv-dativ | singular | briliantin | briliantinului | briliantine | briliantinei | | plural | briliantini | briliantinilor | briliantine | briliantinelor | | vocativ | singular | briliantinule | briliantino | | plural | briliantinilor | briliantinelor | | briliantină substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | briliantină | briliantina | | plural | briliantine | briliantinele | | genitiv-dativ | singular | briliantine | briliantinei | | plural | briliantine | briliantinelor | | vocativ | singular | briliantină, briliantino | | plural | briliantinelor |
|