BRILIANTÍNĂ s. f. v. briantină. (Sursa: DEX '98 )
BRILIANTÍNĂ s.f. v. briantină. (Sursa: DN )
BRILIANTÍNĂ s. f. v. briantină. (Sursa: DLRM )
briliantin adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | briliantin | briliantinul | briliantină | briliantina | plural | briliantini | briliantinii | briliantine | briliantinele | genitiv-dativ | singular | briliantin | briliantinului | briliantine | briliantinei | plural | briliantini | briliantinilor | briliantine | briliantinelor | vocativ | singular | briliantinule | briliantino | plural | briliantinilor | briliantinelor | briliantină substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | briliantină | briliantina | plural | briliantine | briliantinele | genitiv-dativ | singular | briliantine | briliantinei | plural | briliantine | briliantinelor | vocativ | singular | briliantină, briliantino | plural | briliantinelor |
|