COLI1- elem. col4(o). () (Sursa: MDN )
CÓLI2 s. m. bacterie din flora microbiană intestinală. (< coli/bacil/) (Sursa: MDN )
colí s.m. pl. (reg.) oameni care nu fac nimic, trântori, leneși. (Sursa: DAR )
coală (pl. coli) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | coală | coala | plural | coli | colile | genitiv-dativ | singular | coli | colii | plural | coli | colilor | vocativ | singular | coală, coalo | plural | colilor | coli substantiv masculin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | coli | coliul | plural | coli | colii | genitiv-dativ | singular | coli | coliului | plural | coli | colilor | vocativ | singular | — | plural | — |
|