COLÍE s. f. v. coliliu. (Sursa: DEX '98 )

-COLIE Element secund de compunere savantă cu semnificația „(referitor la) col”, „colită”; „colon”. [< fr. -colie, cf. gr. kolon]. (Sursa: DN )

-COLÍE1 elem. col3(e)-. () (Sursa: MDN )

-COLÍE2 elem. col4(o)-. (Sursa: MDN )

colíe s.f. sg. (reg.) grâu fiert. (Sursa: DAR )

Declinări/Conjugări
colie   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular colie colia
plural colii coliile
genitiv-dativ singular colii coliei
plural colii coliilor
vocativ singular colie, colio
plural coliilor