|
curiéră (persoană) s. f. (sil. -ri-e-), g.-d. art. curiérei; pl. curiére (Sursa: Ortografic )
| curier substantiv | masculin | feminin | | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | curier | curierul | curieră | curiera | | plural | curieri | curierii | curiere | curierele | | genitiv-dativ | singular | curier | curierului | curiere | curierei | | plural | curieri | curierilor | curiere | curierelor | | vocativ | singular | curierule | curiero | | plural | curierilor | curierelor | | curieră substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | curieră | curiera | | plural | curiere | curierele | | genitiv-dativ | singular | curiere | curierei | | plural | curiere | curierelor | | vocativ | singular | curieră, curiero | | plural | curierelor |
|