cîșt (-turi), s. n. – Termen. – Mr. hîște. Tc. kist „plată eșalonată” (Șeineanu, II, 93). (Sursa: DER )

cîșt (vest) și cî́ștĭ (est) n., pl. urĭ (turc. ar. kyst). Rată de chirie, de arendă. (Sursa: Scriban )