DARAVÉLĂ s. f. v. daraveră. (Sursa: DEX '98 )
daravelă (pl. -e) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | daravelă | daravela | plural | daravele | daravelele | genitiv-dativ | singular | daravele | daravelei | plural | daravele | daravelelor | vocativ | singular | daravelă, daravelo | plural | daravelelor | daravelă (pl. -i) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | daravelă | daravela | plural | daraveli | daravelile | genitiv-dativ | singular | daraveli | daravelii | plural | daraveli | daravelilor | vocativ | singular | daravelă, daravelo | plural | daravelilor |
|