DIOCÉZĂ s. f. v. dieceză. (Sursa: DEX '98 )

DIOCÉZĂ s.f. 1. Fiecare dintre cele 14 provincii ale Imperiului roman (din sec. IV). 2. Regiune de sub jurisdicția unui episcop sau a unui arhiepiscop catolic. [Var. dieceză s.f. / < fr. diocèse, cf. lat. dioecesis, gr. dioikesis – conducere]. (Sursa: DN )

DIOCÉZĂ s. f. 1. fiecare dintre cele 14 provincii ale Imperiului Roman (din sec. IV), create de Dioclețian. 2. circumscripție ecleziastică condusă de un (arhi)episcop; dieceză, eparhie. (< fr. diocèse, lat. diocesis, gr. dioikesis) (Sursa: MDN )

DIOCÉZĂ ~e f. 1) Fiecare din diviziunile administrative ale Imperiului Roman târziu. 2) v. DIECEZĂ. [Sil. di-o-] /<fr. diocese, lat. dioecesis (Sursa: NODEX )

DIOCÉZ, -Ă s.m.f. credincios al unei dioceze. (< fr. diocésain) (Sursa: MDN )

Declinări/Conjugări
diocez   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular diocez diocezul dioce dioceza
plural diocezi diocezii dioceze diocezele
genitiv-dativ singular diocez diocezului dioceze diocezei
plural diocezi diocezilor dioceze diocezelor
vocativ singular diocezule diocezo
plural diocezilor diocezelor

dioceză   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular dioce dioceza
plural dioceze diocezele
genitiv-dativ singular dioceze diocezei
plural dioceze diocezelor
vocativ singular dioceză, diocezo
plural diocezelor