DUPĂÍ, dupăiesc, vb. IV. Intranz. (Reg.) A călca îndesat, apăsat, cu zgomot; a tropăi. – Dup + suf. -ăi. (Sursa: DEX '98 )
DUPĂÍ vb. v. bufni, izbucni, pufni, tropăi. (Sursa: Sinonime )
dupăí vb., ind. prez. 1 sg. dupăiésc/dúpăi, 3 sg. dupăiéște/dúpăie, imperf. 3 sg. dupăiá; conj. prez. 3 sg. și pl. dupăiáscă/dúpăie (Sursa: Ortografic )
dupăi (1 dupăiesc) verb | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | (a) dupăi | dupăire | dupăit | dupăind | singular | plural | dupăiește | dupăiți | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | singular | I (eu) | dupăiesc | (să) dupăiesc | dupăiam | dupăii | dupăisem | a II-a (tu) | dupăiești | (să) dupăiești | dupăiai | dupăiși | dupăiseși | a III-a (el, ea) | dupăiește | (să) dupăiască | dupăia | dupăi | dupăise | plural | I (noi) | dupăim | (să) dupăim | dupăiam | dupăirăm | dupăiserăm, dupăisem* | a II-a (voi) | dupăiți | (să) dupăiți | dupăiați | dupăirăți | dupăiserăți, dupăiseți* | a III-a (ei, ele) | dupăiesc | (să) dupăiască | dupăiau | dupăiră | dupăiseră | * Formă nerecomandată
|