ENTUZIASMÁT, -Ă, entuziasmați, -te, adj. Cuprins de entuziasm. [Pr.: -zi-as-] – V. entuziasma. (Sursa: DEX '98 )
ENTUZIASMÁT adj. v. entuziast. (Sursa: Sinonime )
entuziasma verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | (a) entuziasma | entuziasmare | entuziasmat | entuziasmând | singular | plural | entuziasmează | entuziasmați | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | singular | I (eu) | entuziasmez | (să) entuziasmez | entuziasmam | entuziasmai | entuziasmasem | a II-a (tu) | entuziasmezi | (să) entuziasmezi | entuziasmai | entuziasmași | entuziasmaseși | a III-a (el, ea) | entuziasmează | (să) entuziasmeze | entuziasma | entuziasmă | entuziasmase | plural | I (noi) | entuziasmăm | (să) entuziasmăm | entuziasmam | entuziasmarăm | entuziasmaserăm, entuziasmasem* | a II-a (voi) | entuziasmați | (să) entuziasmați | entuziasmați | entuziasmarăți | entuziasmaserăți, entuziasmaseți* | a III-a (ei, ele) | entuziasmează | (să) entuziasmeze | entuziasmau | entuziasmară | entuziasmaseră | * Formă nerecomandată entuziasmat adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | entuziasmat | entuziasmatul | entuziasmată | entuziasmata | plural | entuziasmați | entuziasmații | entuziasmate | entuziasmatele | genitiv-dativ | singular | entuziasmat | entuziasmatului | entuziasmate | entuziasmatei | plural | entuziasmați | entuziasmaților | entuziasmate | entuziasmatelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — |
|