FETÍȚĂ, fetițe, s. f. Diminutiv al lui fată; fată mică, fată tânără; fetișoară, fetică. ♦ Fiică tânără (în raport cu părinții ei). – Fată + suf. -iță. (Sursa: DEX '98 )

FETÍȚĂ s. copilă, (pop.) fetică, (reg.) cocuță, fătucă, fătuță. (E doar o ~.) (Sursa: Sinonime )

fetíță s. f., g.-d. art. fetíței; pl. fetíțe (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
fetiță   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular fetiță fetița
plural fetițe fetițele
genitiv-dativ singular fetițe fetiței
plural fetițe fetițelor
vocativ singular fetiță, fetițo
plural fetițelor