gravitáre s. f., g.-d. art. gravitării (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
gravita   verb infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a) gravita gravitare gravitat gravitând singular plural
gravitea gravitați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) gravitez (să) gravitez gravitam gravitai gravitasem
a II-a (tu) gravitezi (să) gravitezi gravitai gravitași gravitaseși
a III-a (el, ea) gravitea (să) graviteze gravita gravită gravitase
plural I (noi) gravităm (să) gravităm gravitam gravitarăm gravitaserăm, gravitasem*
a II-a (voi) gravitați (să) gravitați gravitați gravitarăți gravitaserăți, gravitaseți*
a III-a (ei, ele) gravitea (să) graviteze gravitau gravita gravitaseră
* Formă nerecomandată

gravitare   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular gravitare gravitarea
plural gravitări gravitările
genitiv-dativ singular gravitări gravitării
plural gravitări gravitărilor
vocativ singular gravitare, gravitareo
plural gravitărilor