hârșoveán adj. m., s. m., pl. hârșovéni; f. sg. hârșoveánă, pl. hârșovéne (Sursa: Ortografic )
hârșovean substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | hârșovean | hârșoveanul | hârșoveană | hârșoveana | plural | hârșoveni | hârșovenii | hârșovene | hârșovenele | genitiv-dativ | singular | hârșovean | hârșoveanului | hârșovene | hârșovenei | plural | hârșoveni | hârșovenilor | hârșovene | hârșovenelor | vocativ | singular | hârșovene, hârșoveanule | hârșoveano | plural | hârșovenilor | hârșovenelor |
|