IMIGRÁȚIE, imigrații, s. f. Imigrare; p. ext. situația, starea celui imigrat. ♦ Totalitatea imigrărilor dintr-o perioadă dată. – Din fr. immigration. (Sursa: DEX '98 )

IMIGRÁȚIE s.f. Imigrare. [Gen. -iei, var. imigrațiune s.f. / cf. fr. immigration]. (Sursa: DN )

IMIGRÁȚIE s. f. 1. imigrare; situație a celui imigrat. 2. totalitatea imigrărilor dintr-o anumită perioadă. (< fr. immigration) (Sursa: MDN )

IMIGRÁȚIE s. imigrare. (Sursa: Sinonime )

imigráție s. f. (sil. -gra-ți-e), art. imigráția (sil. -ți-a), g.-d. art. imigráției; pl. imigráții, art. imigráțiile (sil. -ți-i-) (Sursa: Ortografic )

IMIGRÁȚIE ~i f. 1) v. A IMIGRA. 2) Stare de imigrant. 3) Totalitate a imigranților dintr-o țară (într-o anumită perioadă). [G.-D. imigrației; Sil. -mi-gra-ți-e] /<fr. immigration, lat. immigratio, ~onis (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
imigrație   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular imigrație imigrația
plural imigrații imigrațiile
genitiv-dativ singular imigrații imigrației
plural imigrații imigrațiilor
vocativ singular imigrație, imigrațio
plural imigrațiilor