JUSTIFICÁT, -Ă, justificați, -te, adj. Dovedit ca just (1), îndreptățit, legitim. – V. justifica. (Sursa: DEX '98 )

JUSTIFICÁT, -Ă adj. Care are o justificare; îndreptățit, legitim. [< justifica]. (Sursa: DN )

JUSTIFICÁT adj. 1. v. fundamentat. 2. v. motivat. 3. dezvinovățit, disculpat, (rar) scuzat. (Persoană ~.) (Sursa: Sinonime )

Justificat ≠ nejustificat (Sursa: Antonime )

Declinări/Conjugări
justifica   verb tranzitiv infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a) justifica justificare justificat justificând singular plural
justifică justificați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) justific (să) justific justificam justificai justificasem
a II-a (tu) justifici (să) justifici justificai justificași justificaseși
a III-a (el, ea) justifică (să) justifice justifica justifică justificase
plural I (noi) justificăm (să) justificăm justificam justificarăm justificaserăm, justificasem*
a II-a (voi) justificați (să) justificați justificați justificarăți justificaserăți, justificaseți*
a III-a (ei, ele) justifică (să) justifice justificau justifica justificaseră
* Formă nerecomandată

justificat   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular justificat justificatul justifica justificata
plural justificați justificații justificate justificatele
genitiv-dativ singular justificat justificatului justificate justificatei
plural justificați justificaților justificate justificatelor
vocativ singular
plural