muscal (-le), s. n. – Nai. Tc. (arab.) miskal (Șeineanu, II, 266). – Der. muscalagiu, s. m. (cîntăreț la nai), din tc. miskalci. Fonetismul pare să indice o încrucișare cu muscal „moscovit”. (Sursa: DER )
muscal (s.m.) substantiv masculin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | muscal | muscalul | plural | muscali | muscalii | genitiv-dativ | singular | muscal | muscalului | plural | muscali | muscalilor | vocativ | singular | — | plural | — | muscal (s.n.) substantiv neutru | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | muscal | muscalul | plural | muscaluri | muscalurile | genitiv-dativ | singular | muscal | muscalului | plural | muscaluri | muscalurilor | vocativ | singular | — | plural | — | muscal (s.n.) substantiv neutru | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | muscal | muscalul | plural | muscale | muscalele | genitiv-dativ | singular | muscal | muscalului | plural | muscale | muscalelor | vocativ | singular | — | plural | — | muscal Nu există informații despre flexiunea acestui cuvânt.
|