|
nobléțe (no-ble-) s. f., art. nobléțea, g.-d. art. nobléței (Sursa: DOOM 2 )
| nobleță substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | nobleță | nobleța | | plural | — | — | | genitiv-dativ | singular | noblețe | nobleței | | plural | — | — | | vocativ | singular | nobleță, noblețo | | plural | — | | noblețe (g.-d. -țe) substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | noblețe | noblețea | | plural | — | — | | genitiv-dativ | singular | noblețe | nobleței | | plural | — | — | | vocativ | singular | noblețe, noblețeo | | plural | — | | noblețe (g.-d. -ți) substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | noblețe | noblețea | | plural | — | — | | genitiv-dativ | singular | nobleți | nobleții | | plural | — | — | | vocativ | singular | noblețe, noblețeo | | plural | — | noblețe Nu există informații despre flexiunea acestui cuvânt.
|