nobléțe (no-ble-) s. f., art. nobléțea, g.-d. art. nobléței (Sursa: DOOM 2 )
nobleță substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | nobleță | nobleța | plural | — | — | genitiv-dativ | singular | noblețe | nobleței | plural | — | — | vocativ | singular | nobleță, noblețo | plural | — | noblețe (g.-d. -țe) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | noblețe | noblețea | plural | — | — | genitiv-dativ | singular | noblețe | nobleței | plural | — | — | vocativ | singular | noblețe, noblețeo | plural | — | noblețe (g.-d. -ți) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | noblețe | noblețea | plural | — | — | genitiv-dativ | singular | nobleți | nobleții | plural | — | — | vocativ | singular | noblețe, noblețeo | plural | — | noblețe Nu există informații despre flexiunea acestui cuvânt.
|