ORCHESTRÍNO s.n. Instrument muzical cu claviatură și coarde. [< fr., it. orchestrino]. (Sursa: DN )
ORCHESTRÍNO s. n. instrument muzical cu claviatură și coarde. (< fr., it. orchestrino) (Sursa: MDN )
orchestríno s. n. (Sursa: Ortografic )
orchestrină substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | orchestrină | orchestrina | plural | orchestrine | orchestrinele | genitiv-dativ | singular | orchestrine | orchestrinei | plural | orchestrine | orchestrinelor | vocativ | singular | orchestrină, orchestrino | plural | orchestrinelor | orchestrino substantiv neutru | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | orchestrino | orchestrinoul | plural | — | — | genitiv-dativ | singular | orchestrino | orchestrinoului | plural | — | — | vocativ | singular | orchestrinoule* | plural | — | * Formă nerecomandată
|