pastrámă s. f., g.-d. art. pastrámei; (sorturi) pl. pastráme / păstrắmuri (Sursa: DOOM 2 )
pastramă (pl. pastrame) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | pastramă | pastrama | plural | pastrame | pastramele | genitiv-dativ | singular | pastrame | pastramei | plural | pastrame | pastramelor | vocativ | singular | pastramă, pastramo | plural | pastramelor | pastramă (pl. păstrămuri) substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | pastramă | pastrama | plural | păstrămuri | păstrămurile | genitiv-dativ | singular | pastrame | pastramei | plural | păstrămuri | păstrămurilor | vocativ | singular | pastramă, pastramo | plural | păstrămurilor |
|