|
pastrámă s. f., g.-d. art. pastrámei; (sorturi) pl. pastráme / păstrắmuri (Sursa: DOOM 2 )
| pastramă (pl. pastrame) substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | pastramă | pastrama | | plural | pastrame | pastramele | | genitiv-dativ | singular | pastrame | pastramei | | plural | pastrame | pastramelor | | vocativ | singular | pastramă, pastramo | | plural | pastramelor | | pastramă (pl. păstrămuri) substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | pastramă | pastrama | | plural | păstrămuri | păstrămurile | | genitiv-dativ | singular | pastrame | pastramei | | plural | păstrămuri | păstrămurilor | | vocativ | singular | pastramă, pastramo | | plural | păstrămurilor |
|