PISICÉSC, -EÁSCĂ, pisicești, adj. (Rar) De pisică (I 1), privitor la pisică. – Pisică + suf. -esc. (Sursa: DEX '98 )
PISICÉSC adj. (ZOOL.) (reg.) mâțesc, mâțos. (Sursa: Sinonime )
pisicésc adj. m., f. pisiceáscă; pl. m. și f. pisicéști (Sursa: Ortografic )
pisicesc adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | pisicesc | pisicescul | pisicească | pisiceasca | plural | pisicești | pisiceștii | pisicești | pisiceștile | genitiv-dativ | singular | pisicesc | pisicescului | pisicești | pisiceștii | plural | pisicești | pisiceștilor | pisicești | pisiceștilor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — | pisici verb | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | (a) pisici | pisicire | pisicit | pisicind | singular | plural | pisicește | pisiciți | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | singular | I (eu) | pisicesc | (să) pisicesc | pisiceam | pisicii | pisicisem | a II-a (tu) | pisicești | (să) pisicești | pisiceai | pisiciși | pisiciseși | a III-a (el, ea) | pisicește | (să) pisicească | pisicea | pisici | pisicise | plural | I (noi) | pisicim | (să) pisicim | pisiceam | pisicirăm | pisiciserăm, pisicisem* | a II-a (voi) | pisiciți | (să) pisiciți | pisiceați | pisicirăți | pisiciserăți, pisiciseți* | a III-a (ei, ele) | pisicesc | (să) pisicească | pisiceau | pisiciră | pisiciseră | * Formă nerecomandată
|