SALVGARDÁRE s. f. (Livr.) Acțiunea de a salvgarda. – V. salvgarda. (Sursa: DEX '98 )
SALVGARDÁRE s.f. Acțiunea de a salvgarda; salvare; ocrotire; mântuire. [< salvgarda]. (Sursa: DN )
SALVGARDÁRE s. v. apărare, ferire, ocrotire, păzire, protejare. (Sursa: Sinonime )
salvgardáre s. f. (sil. mf. salv-), g.-d. art. salvgardării; pl. salvgardări (Sursa: Ortografic )
salvgarda verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | (a) salvgarda | salvgardare | salvgardat | salvgardând | singular | plural | salvgardează | salvgardați | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | singular | I (eu) | salvgardez | (să) salvgardez | salvgardam | salvgardai | salvgardasem | a II-a (tu) | salvgardezi | (să) salvgardezi | salvgardai | salvgardași | salvgardaseși | a III-a (el, ea) | salvgardează | (să) salvgardeze | salvgarda | salvgardă | salvgardase | plural | I (noi) | salvgardăm | (să) salvgardăm | salvgardam | salvgardarăm | salvgardaserăm, salvgardasem* | a II-a (voi) | salvgardați | (să) salvgardați | salvgardați | salvgardarăți | salvgardaserăți, salvgardaseți* | a III-a (ei, ele) | salvgardează | (să) salvgardeze | salvgardau | salvgardară | salvgardaseră | * Formă nerecomandată salvgardare substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | salvgardare | salvgardarea | plural | salvgardări | salvgardările | genitiv-dativ | singular | salvgardări | salvgardării | plural | salvgardări | salvgardărilor | vocativ | singular | salvgardare, salvgardareo | plural | salvgardărilor |
|