STRÚMĂ s.f. (Med.) 1. Gușă. 2. Formație tumorală de formă neregulată. [< fr. strume, cf. lat. struma – gușă]. (Sursa: DN )

STRÚMĂ s. f. 1. (med.) gușă. ◊ (bot.) protuberanță în formă de gușă. 2. formație tumorală de formă neregulată. (< fr. strume, lat. struma) (Sursa: MDN )

strúmă s. f., pl. strúme (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
strumă   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular stru struma
plural strume strumele
genitiv-dativ singular strume strumei
plural strume strumelor
vocativ singular strumă, strumo
plural strumelor