SUBSTANȚIALITÁTE s. f. Calitatea a ceea ce este substanțial. [Pr.: -ți-a-]. – Din fr. substantialité, lat. substantialitas, -atis. (Sursa: DEX '75 )

SUBSTANȚIALITÁTE s.f. Însușirea a ceea ce este substanțial. [Cf. fr. substantialité]. (Sursa: DN )

SUBSTANȚIALITÁTE s. f. capacitatea de a fi substanțial. (< fr. substantialité, lat. substantialitas) (Sursa: MDN )

SUBSTANȚIALITÁTE s. v. esențialitate. (Sursa: Sinonime )

substanțialitáte s. f. (sil. -ți-a-), g.-d. art. substanțialității (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
substanțialitate   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular substanțialitate substanțialitatea
plural
genitiv-dativ singular substanțialități substanțialității
plural
vocativ singular substanțialitate, substanțialitateo
plural