SUS-CITÁT, -Ă adj. Citat mai înainte, mai sus. [< sus + citat]. (Sursa: DN )
SUS-CITÁT, -Ă adj. citat mai sus. (< sus + citat) (Sursa: MDN )
SUSCITÁT adj. sus-amintit, sus-menționat, sus-numit, sus-pomenit, (înv.) prezis. (Sursa: Sinonime )
sus-citát adj. m., pl. sus-citáți; f. sg. sus-citátă, pl. sus-citáte (Sursa: Ortografic )
suscita verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | (a) suscita | suscitare | suscitat | suscitând | singular | plural | suscită | suscitați | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | singular | I (eu) | suscit | (să) suscit | suscitam | suscitai | suscitasem | a II-a (tu) | susciți | (să) susciți | suscitai | suscitași | suscitaseși | a III-a (el, ea) | suscită | (să) suscite | suscita | suscită | suscitase | plural | I (noi) | suscităm | (să) suscităm | suscitam | suscitarăm | suscitaserăm, suscitasem* | a II-a (voi) | suscitați | (să) suscitați | suscitați | suscitarăți | suscitaserăți, suscitaseți* | a III-a (ei, ele) | suscită | (să) suscite | suscitau | suscitară | suscitaseră | * Formă nerecomandată suscitat adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | suscitat | suscitatul | suscitată | suscitata | plural | suscitați | suscitații | suscitate | suscitatele | genitiv-dativ | singular | suscitat | suscitatului | suscitate | suscitatei | plural | suscitați | suscitaților | suscitate | suscitatelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — |
|