TRANSILVĂNEÁN, -Ă, transilvăneni, -e s. m. și f., adj. 1. S. m. și f. Persoană care face parte din populația de bază a Transilvaniei sau care este originară de acolo; ardelean. 2. Adj. Care aparține Transilvaniei sau populației ei, privitor la Transilvania sau la populația ei; ardelean, ardelenesc, transilvan. – Transilvania (n. pr.) + suf. -ean. (Sursa: DEX '98 )

TRANSILVĂNEÁN s., adj. 1. s. ardelean, (înv. și reg.) ungurean, (prin Bucov.) ardău. (E ~ de origine.) 2. adj. ardelean, ardelenesc, (rar) tran-silvan. (Populație ~.) (Sursa: Sinonime )

transilvăneán adj. m., s. m. (sil. tran-), pl. transilvănéni; f. sg. transilvăneánă, pl. transilvănéne (Sursa: Ortografic )

TRANSILVĂNEÁN1 ~eánă (~éni, ~éne) Care aparține Transilvaniei sau locuitorilor ei; referitor la Transilvania; ardelean. /Transilvania n. pr. + suf. ~ean (Sursa: NODEX )

TRANSILVĂNEÁN2 ~éni m. Persoană care face parte din populația de bază a Transilvaniei sau este originară din Transilvania. /Transilvania n. pr. + suf. ~ean (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
transilvănean   substantiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular transilvănean transilvăneanul transilvănea transilvăneana
plural transilvăneni transilvănenii transilvănene transilvănenele
genitiv-dativ singular transilvănean transilvăneanului transilvănene transilvănenei
plural transilvăneni transilvănenilor transilvănene transilvănenelor
vocativ singular transilvănene, transilvăneanule transilvăneano
plural transilvănenilor transilvănenelor