|
TĂLPÍC s. m. și. n. v. tălpig. (Sursa: DEX '98 )
tălpíc (șosetă) s. m., pl. tălpíci (Sursa: DOOM 2 )
| tălpic (pl. -i) substantiv masculin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | tălpic | tălpicul | | plural | tălpici | tălpicii | | genitiv-dativ | singular | tălpic | tălpicului | | plural | tălpici | tălpicilor | | vocativ | singular | — | | plural | — | | tălpic (pl. -e) substantiv neutru | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | tălpic | tălpicul | | plural | tălpice | tălpicele | | genitiv-dativ | singular | tălpic | tălpicului | | plural | tălpice | tălpicelor | | vocativ | singular | — | | plural | — |
|