TĂLPÍC s. m. și. n. v. tălpig. (Sursa: DEX '98 )
tălpíc (șosetă) s. m., pl. tălpíci (Sursa: DOOM 2 )
tălpic (pl. -i) substantiv masculin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tălpic | tălpicul | plural | tălpici | tălpicii | genitiv-dativ | singular | tălpic | tălpicului | plural | tălpici | tălpicilor | vocativ | singular | — | plural | — | tălpic (pl. -e) substantiv neutru | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tălpic | tălpicul | plural | tălpice | tălpicele | genitiv-dativ | singular | tălpic | tălpicului | plural | tălpice | tălpicelor | vocativ | singular | — | plural | — |
|