ÚLTIMO adv. (Livr. și fam.) În ultimul rând; în ultimă instanță. – Cuv. lat. (Sursa: DEX '98 )

ÚLTIMO adv. În ultimul rând; în ultimă instanță. [< fr., lat. ultimo < lat. ultimus – ultim]. (Sursa: DN )

ÚLTIMO adv. în ultimul rând; în ultimă instanță. ♦ (muz.) ă volta = ultima dată. (< it. ultimo) (Sursa: MDN )

último adv. (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
ultim   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular ultim ultimul ultimă ultima
plural ultimi ultimii ultime ultimele
genitiv-dativ singular ultim ultimului ultime ultimei
plural ultimi ultimilor ultime ultimelor
vocativ singular ultimule ultimo
plural ultimilor ultimelor

ultimo   invariabil