URBANÍSTICĂ f. Știință care se ocupă cu studiul amenajării localităților orășenești existente, precum și cu proiectarea de noi orașe. /urban + suf. ~istic (Sursa: NODEX )
URBANÍSTICĂ s.f. Știința și arta care se ocupă cu construcția, amenajarea și estetica orașelor; urbanism (1). [Gen. -cii. / cf. it. urbanistica]. (Sursa: DN )
URBANÍSTICĂ s. urbanism. (Probleme de ~.) (Sursa: Sinonime )
urbanístică s. f., g.-d. art. urbanísticii (Sursa: Ortografic )
urbanistic adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | urbanistic | urbanisticul | urbanistică | urbanistica | plural | urbanistici | urbanisticii | urbanistice | urbanisticele | genitiv-dativ | singular | urbanistic | urbanisticului | urbanistice | urbanisticei | plural | urbanistici | urbanisticilor | urbanistice | urbanisticelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — | urbanistică substantiv feminin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | urbanistică | urbanistica | plural | — | — | genitiv-dativ | singular | urbanistici | urbanisticii | plural | — | — | vocativ | singular | urbanistică, urbanistico | plural | — |
|