|
VACCINÁ, vaccinez, vb. I. Tranz. A administra cuiva un vaccin. – Din fr. vacciner. (Sursa: DEX '98 )
VACCINÁ vb. I. tr. A inocula, a administra cuiva un vaccin. [< fr. vacciner]. (Sursa: DN )
VACCINÁ vb. tr. a inocula un vaccin. (< fr. vacciner) (Sursa: MDN )
vacciná (a ~) vb., ind. prez. 3 vaccineáză (Sursa: DOOM 2 )
VACCINÁ vb. (MED.) a inocula, (pop.) a altoi, (înv. și reg.) a posăi. (Sursa: Sinonime )
vacciná vb., ind. prez. 1 sg. vaccinéz, 3 sg. și pl. vaccineáză (Sursa: Ortografic )
| vaccina verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | | (a) vaccina | vaccinare | vaccinat | vaccinând | singular | plural | | vaccinează | vaccinați | | | numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | | singular | I (eu) | vaccinez | (să) vaccinez | vaccinam | vaccinai | vaccinasem | | a II-a (tu) | vaccinezi | (să) vaccinezi | vaccinai | vaccinași | vaccinaseși | | a III-a (el, ea) | vaccinează | (să) vaccineze | vaccina | vaccină | vaccinase | | plural | I (noi) | vaccinăm | (să) vaccinăm | vaccinam | vaccinarăm | vaccinaserăm, vaccinasem* | | a II-a (voi) | vaccinați | (să) vaccinați | vaccinați | vaccinarăți | vaccinaserăți, vaccinaseți* | | a III-a (ei, ele) | vaccinează | (să) vaccineze | vaccinau | vaccinară | vaccinaseră | * Formă nerecomandată | vaccină substantiv feminin | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | vaccină | vaccina | | plural | vaccine | vaccinele | | genitiv-dativ | singular | vaccine | vaccinei | | plural | vaccine | vaccinelor | | vocativ | singular | vaccină, vaccino | | plural | vaccinelor |
|