ȘÁGĂ s. v. ghidușie, glumă, năzbâtie, năzdrăvănie, nebunie, poznă, ștrengărie. (Sursa: Sinonime )

șágă (șégi), s. f. – Glumă, poznă. Sl. šega, šuga (Cihac, II, 384; Byhan 334; Tiktin; Iordan, Dift., 73; Ivănescu, BF, VI, 104), cf. bg., sb. šega, šag, alb. šakë. – Der. șagaci,adj. (glumeț); șăgalnic, adj. (hazliu), var. șegalnic; șeganie, s. f. (înv., glumă); șegui (var. șugui), vb. (a glumi), din sl. šegovati, šegują. (Sursa: DER )

Declinări/Conjugări
șagă (pl. șăgi)   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular șa șaga
plural șăgi șăgile
genitiv-dativ singular șăgi șăgii
plural șăgi șăgilor
vocativ singular șagă, șago
plural șăgilor

șagă (pl. șegi)   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular șa șaga
plural șegi șegile
genitiv-dativ singular șegi șegii
plural șegi șegilor
vocativ singular șagă, șago
plural șegilor