alb-albástru adj. m., pl. alb-albáștri, art. alb-albáștrii; f. alb-albástră, pl. alb-albástre (Sursa: DOOM 2 )
alb-albastru adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | alb-albastru | alb-albastrul | alb-albastră | alb-albastra | plural | alb-albaștri | alb-albaștrii | alb-albastre | alb-albastrele | genitiv-dativ | singular | alb-albastru | alb-albastrului | alb-albastre | alb-albastrei | plural | alb-albaștri | alb-albaștrilor | alb-albastre | alb-albastrelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — |
|