AMPLIFICATÍV, -Ă adj. Care amplifică, ajută la amplificare. [< amplifica + -(t)iv]. (Sursa: DN )

AMPLIFICATÍV, -Ă adj. amplificator; augmentativ. (< fr. amplificatif) (Sursa: MDN )

amplificatív adj. m., pl. amplificatívi; f. sg. amplificatívă, pl. amplificatíve (Sursa: Ortografic )

amplificatív, -ă adj. (d. amplificat cu sufixu -iv; fr. amplificatif). Care servește la amplificat, la mărit: telescopu e amplificativ. (Sursa: Scriban )

Declinări/Conjugări
amplificativ   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular amplificativ amplificativul amplificati amplificativa
plural amplificativi amplificativii amplificative amplificativele
genitiv-dativ singular amplificativ amplificativului amplificative amplificativei
plural amplificativi amplificativilor amplificative amplificativelor
vocativ singular amplificativule amplificativo
plural amplificativilor amplificativelor