ANAVÍRUS s. n. inframicorp devenit inactiv patologic sub acțiunea căldurii sau formolului. (< fr. anavirus) (Sursa: MDN )
anavirus (pl. -uri) substantiv neutru | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | anavirus | anavirusul | plural | anavirusuri | anavirusurile | genitiv-dativ | singular | anavirus | anavirusului | plural | anavirusuri | anavirusurilor | vocativ | singular | — | plural | — | anavirus (pl. -și) substantiv masculin | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | anavirus | anavirusul | plural | anaviruși | anavirușii | genitiv-dativ | singular | anavirus | anavirusului | plural | anaviruși | anavirușilor | vocativ | singular | — | plural | — |
|