BUN-GÚST s. distincție, eleganță, rafinament, (livr. și fam.) șic. (Îmbrăcat cu ~.) (Sursa: Sinonime )

bun-gúst s. n., art. búnul-gúst, g.-d. art. búnului-gúst (Sursa: Ortografic )

BUN-GÚST s. n. sg. Simț estetic rafinat. [Gen.-dat.: bunului-gust] – Din bun4 + gust. (Sursa: DLRM )

bun-gúst (simț estetic) s. n., art. búnul-gúst (dar: bunul său gust), g.-d. art. búnului-gúst (Sursa: DOOM 2 )