BUTÁDĂ, butade, s. f. (Franțuzism) Vorbă de spirit; ironie. – Din fr. boutade. (Sursa: DEX '98 )

BUTÁDĂ ~e f. rar Vorbă spirituală cu subtext, de obicei ironic. [G.-D. butadei] /<fr. boutade (Sursa: NODEX )

BUTÁDĂ s.f. Vorbă de spirit (spusă adesea cu intenție malițioasă). [< fr. boutade]. (Sursa: DN )

BUTÁDĂ s. f. vorbă de spirit; ironie. (< fr. boutade) (Sursa: MDN )

BUTÁDĂ, butade, s. f. (Franțuzism) Vorbă de spirit (ironică). – Fr. boutade. (Sursa: DLRM )

butádă s. f., g.-d. art. butádei; pl. butáde (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
butadă   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular buta butada
plural butade butadele
genitiv-dativ singular butade butadei
plural butade butadelor
vocativ singular butadă, butado
plural butadelor