CONDUCTÍV, -Ă, conductivi, -e, adj. Referitor la conductibilitatea electrică. ◊ Legătură conductivă = legătură între două elemente de circuit electric, realizată prin intermediul unui conductor electric, al unui aparat de conectare sau al unui conector; legătură galvanică. – Din fr. conductive. (Sursa: DEX '98 )

CONDUCTÍV, -Ă adj. Referitor la conductibilitatea electrică; care conduce, conductor. [< fr. conductif]. (Sursa: DN )

CONDUCTÍV, -Ă adj. referitor la conductibilitatea electrică. (< fr. conductif) (Sursa: MDN )

conductív adj. m., pl. conductívi; f. sg. conductívă, pl. conductíve (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
conductiv   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular conductiv conductivul conducti conductiva
plural conductivi conductivii conductive conductivele
genitiv-dativ singular conductiv conductivului conductive conductivei
plural conductivi conductivilor conductive conductivelor
vocativ singular conductivule conductivo
plural conductivilor conductivelor