CONSANGVÍN, -Ă, consangvini, -ne, adj. Înrudit (din partea tatălui); (despre frați și surori) care au același tată; p. ext. rudă, rubedenie. [Var.: consanguin, -ă adj.] – Din fr. consanguin, lat. consanguineus. (Sursa: DEX '98 )

CONSANGVÍN, -Ă adj., s.m. și f. Rudă din partea tatălui; (p. ext.) rudă, rubedenie. [Var. consanguin, -ă adj., s.m.f. / cf. lat. consanguineus, fr. consanguin]. (Sursa: DN )

CONSANGVÍN, -Ă adj., s. m. f. 1. rudă din partea tatălui. 2. care provine dintr-un strămoș comun. (< fr. consanguin, lat. consanguineus) (Sursa: MDN )

CONSANGVÍN adj. consângean. (Frați ~.) (Sursa: Sinonime )

consangvín adj. → sangvin (Sursa: Ortografic )

CONSANGVÍN ~ă (~i, ~e) Care au același tată, dar nu și aceeași mamă. /<fr. consanguin, lat. consanguineus (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
consangvin   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular consangvin consangvinul consangvi consangvina
plural consangvini consangvinii consangvine consangvinele
genitiv-dativ singular consangvin consangvinului consangvine consangvinei
plural consangvini consangvinilor consangvine consangvinelor
vocativ singular consangvinule consangvino
plural consangvinilor consangvinelor