CONSPIRATÍV, -Ă, conspirativi, -e, adj. Care aparține unei conspirații, privitor la o conspirație; ilegal, clandestin. – Conspira + suf. -ativ. Cf. germ. konspirativ, rus. konspirativnâi. (Sursa: DEX '98 )

CONSPIRATÍV, -Ă adj. Referitor la conspirație; ilegal, clandestin. [Cf. rus. konspirativnâi, germ. konspirativ]. (Sursa: DN )

CONSPIRATÍV, -Ă adj. referitor la conspirație; ilegal, clandestin. (< după germ. konspirativ, rus. konspirativnîi) (Sursa: MDN )

CONSPIRATÍV adj. v. ilegal. (Sursa: Sinonime )

conspiratív adj. m., pl. conspiratívi; f. sg. conspiratívă, pl. conspiratíve (Sursa: Ortografic )

CONSPIRATÍV ~ă (~i, ~e) Care ține de conspirație; propriu conspirației; ilegal; clandestin. Organizație ~ă. Locuință ~ă. /<fr. conspirativ (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
conspirativ   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular conspirativ conspirativul conspirati conspirativa
plural conspirativi conspirativii conspirative conspirativele
genitiv-dativ singular conspirativ conspirativului conspirative conspirativei
plural conspirativi conspirativilor conspirative conspirativelor
vocativ singular conspirativule conspirativo
plural conspirativilor conspirativelor