CONSTATÁBIL, -Ă, constatabili, -e, adj. Ușor de constatat. – Din fr. constatable. (Sursa: DEX '98 )

CONSTATÁBIL, -Ă adj. Care se poate constata ușor. [Cf. fr. constatable]. (Sursa: DN )

CONSTATÁBIL, -Ă adj. ușor de constatat. (< fr. constatable) (Sursa: MDN )

constatábil adj. m., pl. constatábili; f. sg. constatábilă, pl. constatábile (Sursa: Ortografic )

CONSTATÁBIL ~ă (~i, ~e) Care pare a fi (ușor) constatat. /<fr. constatable (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
constatabil   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular constatabil constatabilul constatabilă constatabila
plural constatabili constatabilii constatabile constatabilele
genitiv-dativ singular constatabil constatabilului constatabile constatabilei
plural constatabili constatabililor constatabile constatabilelor
vocativ singular constatabilule constatabilo
plural constatabililor constatabilelor