DILIGÉNT, -Ă, diligenți, -te, adj. (Livr.) Harnic, sârguincios, zelos. – Din lat. diligens, -ntis, fr. diligent. (Sursa: DEX '98 )

DILIGÉNT, -Ă adj. Sârguitor, silitor. [< lat. diligens, cf. fr. diligent]. (Sursa: DN )

DILIGÉNT, -Ă adj. sârguitor, silitor. (< lat. diligens, fr. diligent) (Sursa: MDN )

DILIGÉNT adj. v. activ, harnic, muncitor, neobosit, neostenit, silitor, sârguincios, sârguitor, vrednic, zelos. (Sursa: Sinonime )

diligént adj. m., pl. diligénți; f. sg. diligéntă, pl. diligénte (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
diligent   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular diligent diligentul diligentă diligenta
plural diligenți diligenții diligente diligentele
genitiv-dativ singular diligent diligentului diligente diligentei
plural diligenți diligenților diligente diligentelor
vocativ singular
plural