DILUVIÁN, -Ă, diluvieni, -e, adj. Care ține de diluviu, provenit din diluviu, de diluviu. ♦ (Geol.; substantivat, n.) Pleistocen. [Pr.: -vi-an] – Din fr. diluvien. (Sursa: DEX '98 )

DILUVIÁN, -Ă adj. Referitor la diluviu; diluvial. ♦ (Geol.; s.n.) Pleistocen. [Pron. -vi-an. / < fr. diluvien, cf. lat. diluvium – potop]. (Sursa: DN )

DILUVIÁN, -Ă I. adj. referitor la diluviu; provenit din diluviu; diluvial. II. s. n. pleistocen. (< fr. diluvien) (Sursa: MDN )

DILUVIÁN adj. v. glaciar, pleistocen. (Sursa: Sinonime )

diluvián (meteor., geol.) adj. m. (sil. -vi-an), pl. diluviéni (sil. -vi-eni); f. sg. diluviánă, pl. diluviéne (Sursa: Ortografic )

DILUVIÁN ~ánă (~éni, ~éne) 1) Care ține de diluviu; propriu diluviului. Ape ~ene. 3) și substantival (despre perioade istorice) Din timpul străvechi; pleistocen. [Sil. -vi-an] /<fr. diluvien (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
diluvian   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular diluvian diluvianul diluvia diluviana
plural diluvieni diluvienii diluviene diluvienele
genitiv-dativ singular diluvian diluvianului diluviene diluvienei
plural diluvieni diluvienilor diluviene diluvienelor
vocativ singular
plural