DISLÉXIC, -Ă, dislexici, -ce, adj., s. m. și f. (Med.) (Bolnav) de dislexie. – Din fr. dyslexique. (Sursa: DEX '98 )

DISLÉXIC, -Ă adj., s.m. și f. (Suferind) de dislexie. [< fr. dislexique]. (Sursa: DN )

DISLÉXIC, -Ă adj., s. m. f. (suferind) de dislexie. (< fr. dyslexique) (Sursa: MDN )

disléxic adj. m., pl. disléxici; f. sg. disléxică, pl. disléxice (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
dislexic   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular dislexic dislexicul dislexică dislexica
plural dislexici dislexicii dislexice dislexicele
genitiv-dativ singular dislexic dislexicului dislexice dislexicei
plural dislexici dislexicilor dislexice dislexicelor
vocativ singular
plural