DISOCIATÍV, -Ă, disociativi, -e, adj. Care disociază. [Pr.: -ci-a-] – Disocia(t) + suf. -iv. (Sursa: DEX '98 )

DISOCIATÍV, -Ă adj. Care disociază. [< disocia + -(t)iv]. (Sursa: DN )

DISOCIATÍV, -Ă adj. care disociază. (< disocia + -/t/iv) (Sursa: MDN )

Disociativ ≠ asociativ (Sursa: Antonime )

disociatív adj. → sociativ (Sursa: Ortografic )

DISOCIATÍV ~ă (~i, ~e) Care disociază. /v. a disocia (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
disociativ   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular disociativ disociativul disociati disociativa
plural disociativi disociativii disociative disociativele
genitiv-dativ singular disociativ disociativului disociative disociativei
plural disociativi disociativilor disociative disociativelor
vocativ singular disociativule disociativo
plural disociativilor disociativelor