ESTIVÁL, -Ă, estivali, -e, adj. De vară, din timpul verii; estiv. – Din fr. estival. (Sursa: DEX '98 )

ESTIVÁL, -Ă adj. De vară, din timpul verii; estiv, văratic. [< fr. estival, cf. lat. aestivalis]. (Sursa: DN )

ESTIVÁL, -Ă adj. de vară; estiv. (< fr. estival) (Sursa: MDN )

estivál adj. m., pl. estiváli; f. sg. estiválă, pl. estivále (Sursa: Ortografic )

ESTIVÁL ~ă (~i, ~e) Care ține de timpul verii; de vară. /<fr. estival (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
estival   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular estival estivalul estiva estivala
plural estivali estivalii estivale estivalele
genitiv-dativ singular estival estivalului estivale estivalei
plural estivali estivalilor estivale estivalelor
vocativ singular estivalule estivalo
plural estivalilor estivalelor