GENTILÓM, gentilomi, s. m. (în societatea feudală apuseană) Nobil, aristocrat. ♦ Fig. Om cu comportări alese, ireproșabile. – Din fr. gentilhomme. (Sursa: DEX '98 )

GENTILÓM s.m. Nobil, aristocrat din societatea feudală apuseană. [< fr. gentilhomme, cf. it. gentiluomo]. (Sursa: DN )

GENTILÓM s. n. (în societatea feudală) nobil, aristocrat. ◊ (fig.) om cu maniere alese, amabil; distins. (< fr. gentilhomme) (Sursa: MDN )

GENTILÓM s. v. nobil. (Sursa: Sinonime )

gentilóm s. m. (sil. mf. -om), pl. gentilómi (Sursa: Ortografic )

GENTILÓM ~i m. 1) (în Europa apuseană din evul mediu) Persoană din societatea înaltă; nobil; aristocrat. 2) fig. livr. Persoană care respectă cu strictețe eticheta; om cu purtare curtenitoare; gentleman. /<fr. gentilhomme (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
gentilom   substantiv masculin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular gentilom gentilomul
plural gentilomi gentilomii
genitiv-dativ singular gentilom gentilomului
plural gentilomi gentilomilor
vocativ singular
plural