GRAMÁTIC, -Ă, gramatici, -ce, s. m. și f. Gramatician. – Din ngr. ghrammatikós, lat. grammaticus. (Sursa: DEX '98 )

GRAMÁTIC ~ci m. înv. 1) Specialist în gramatică. 2) Autor de gramatici. /<lat. grammaticus (Sursa: NODEX )

gramátic (gramatician) s. m., pl. gramátici (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
gramatic   substantiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular gramatic gramaticul gramatică gramatica
plural gramatici gramaticii gramatice gramaticele
genitiv-dativ singular gramatic gramaticului gramatice gramaticei
plural gramatici gramaticilor gramatice gramaticelor
vocativ singular
plural

grămătic   substantiv masculin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular grămătic grămăticul
plural grămătici grămăticii
genitiv-dativ singular grămătic grămăticului
plural grămătici grămăticilor
vocativ singular
plural